Είναι ο Μιέλ Φουκ ν χορογράφν; Ο ανίχριο ου χορού; Ο μεγάλο αιρεικ; Ο πρεργάη η αποδμηη ου μπαλέου; Ο πιο διανοούμενο απ' λου; Ποιο απ ου χαρακηριμού αιριάζει, ελικά, περιερο ον Ουίλιαμ Φοράιθ;Ο χορ με βοήθηε να κααλάβ πολλά πράγμαα. Χορεύονα καάφερα να μελεή και να καανοή θέμαα χεικά με α μαθημαικά και η φιλοοφία» λέει ο ιδιοφυή Αμερικαν, κλείνονα ο μάι ε ου ήξεραν ι πί απ α χορευικά βήμαα που χεδίαε βρικαν πάνα μια ιδιαίερη πνευμαικηα, μια βαθιά ύνδεη με η ποιο μπορεί να ριμώξει ε υλιικέ ενηε και καηγορίε έναν άνθρπο που γεννήθηκε η Νέα Υρκη, μαθήευε η Φλρινα, διδάχηκε α πρώα ου βήμαα απ δακάλου η ρική χολή, έζηε και μεγαλούργηε η Γερμανία, θερεί καρμική ην επιρροή που ου άκηε η Πίνα Μπάου, επιμένει π ο θερηικ ου μένορα υπήρξε ο Ούγγρο Ρούνολφ φον Λάμπαν και η κέψη ου καθριε η γαλλική διανηη Ρολάν Μπαρ και Ζακ Νερινά βρίκοναι ε περίοπη θέη η βιβλιοθήκη ου;Απ ην πρώη ου χορογραφική αππειρα, ο Urlicht» ο 1976, μέχρι ήμερα μεολάβηαν δεκάδε χορογραφίε για ι κορυφαίε ομάδε χορού ου πλανήη, εγκααάει, αινίε, ζνανά» γλυπά, αμέρηα βραβεία, χιλιάδε ώρε διδακαλία. ο αποέλεμα είναι μια μεγαλειώδη πορεία, καά η διάρκεια η οποία ο Φοράιθ ξεβλεψε ου χορευέ, έκανε θρύψαλα ον φορμαλιμ, έβηε ,ι παρχημένο κουβαλούε επί δεκαείε ο μπαλέο, διέγραψε απ ο λεξιλγιο ν χορευών ον ναρκιιμ και ου αυάρεκου ίλου ν πρών και δεύερν χορευών, υνομίληε ο κανεί με ον χρνο και ον χώρο, υποχρέε α μεγάλα ρικά μπαλέα Μπαλι, Μαρίνκι να νερώουν» ο χεδν αδιαπέραο κλαικ προφίλ ου, φιλοξενώνα δουλειά έλεγαν ι έπρεπε να βαδί ον δρμο ου Μπαλανίν, ου Πειπά, ου ΜακΜίλαν. Αλλά εγώ ένιθα ι έπρεπε να α αφή λα πί και να προχρή. Κανεί ποέ δεν αχολήθηκε με κάποιον που επαναλάμβανε α λγια έλει, δημιούργηε μια δική ου κινηιολογική γλώα που καάφεραν να μιλήουν» οι ποθούαν να αποδομήουν α κλαικά βήμαα, να κινηθούν πέρα απ α ερευπα, να πειραμαιούν με α πιο βαθιά ου ένικα, να αποθεώουν ο ανθρώπινο ώμα, η φθορά, ην έναη, να βγάλουν γλώα η βαρεή ελειηα. Μοιράζομαι με ου χορευέ ι κέψει μου και χι α αποελέμαα αυών. Δεν λέ ε κανέναν ι να κάνει. ου λέ μνο πώ πρέπει να ο κάνουν. Εγώ δημιουργώ ι υνθήκε κι εκείνοι ερμηνεύουν ι κινήει» ο Ουίλιαμ Φοράιθ είναι ο χορογράφο που παρέλαβε η κυάλη απ ο ίνδαλμά ου, ον ζορζ Μπαλανίν. Αλλά δεν ου αρκούε να αναπαράγει ο νεοκλαικ υλ ου 20ού αιώνα που κάποιο άλλο είχε πριν απ εκείνον εξερευνήει.Μου έλεγαν ι έπρεπε να βαδί ον δρμο ου Μπαλανίν, ου Πειπά, ου ΜακΜίλαν. Αλλά εγώ ένιθα ι έπρεπε να α αφή λα πί και να προχρή. Κανεί ποέ δεν αχολήθηκε με κάποιον που επαναλάμβανε α λγια άλλν» έλεγε, κβονα ον βήχα ε ου αποπειράθηκαν να βάλουν δίπλα ο νομά ου μια λέξη που μιούε υνεχιή». ίποα δεν ήθελε να υνεχίει. Εκείνο ήθελε να λερώει η λαμπρηα με μικρέ δει αμφιβήηη, να ψαλιδίει κομψά ι ουού, να επενδύει ην αφαίρεη, να αγνοήει πανελώ ην παραδοιακή αφήγηη, να κρυφεί απ ι μπαλεικέ ου αναφορέ. Bρέθηκε να χορεύει ο Joffrey Ballet αλλά και να βγάζει μεροκάμαο ρίπερ. Πώ κάνεε έι; Μια χαρά λεφά έβγαζα ε! Δεν χρευα καν ε πία αλλά πάν ε ένα ραπέζι. Άθλιο ενελώ» λέει ακμα, αειευμενο. Γεννήθηκε η Νέα Υρκη ο 1949 και άρχιε να παίρνει α οβαρά ον χορ μεά ην εφηβεία. ε ον είχε κερδίει η μουική, καθώ ακολουθούε α βήμαα ου πουδαίου βιολιή παππού ου. Έπαιζε φαγκο, βιολί, φλάουο, ραγουδούε ε χορδίε, έκανε ον κηνοθέη α μιούζικαλ που ανέβαζε η άξη ου ο η διάρκεια ν πουδών ου ο Πανεπιήμιο ου ζάκονβιλ η Φλρινα αποφάιε να αχοληθεί οβαρά με ον χορ, έχονα δακάλου ου ου Nolan Dingman και Christa Long. Με α πολλά βρέθηκε να χορεύει ο Joffrey Ballet αλλά και να βγάζει μεροκάμαο ρίπερ. Πώ κάνεε έι; Μια χαρά λεφά έβγαζα ε! Δεν χρευα καν ε πία αλλά πάν ε ένα ραπέζι. Άθλιο ενελώ» λέει ακμα, υπάρχει, πάν, ένα έργο που ημάδεψε η ζή ου αυ δημιουργήθηκε ο Παρίι. Πανέξυπνο και διοραικ, ο μέγα Ρούνολφ Νουρέγιεφ, αφού βάφιε μέα ε μια νύχα étoile» η 19χρονη ε ιλβί Γκιλέμ, κάλεε ο 1987 ο Μπαλέο η περα ου Παριιού ον Φοράιθ. Ο ένα ήθελε να διευρύνει ο ρεπερριο μια φαναικά κλαική ομάδα και ο άλλο ού έφιαξε μια χορογραφία που άλλαξε για πάνα ην ιορία η χορευική In the middle, somewhat elevated δονούε με ην ηλεκριμένη ου μουική η Γαλλία για καιρ, δίδαξε ου χορευέ ι ημαίνει φυικηα μέα απ μια φρενήρη χορογραφία, διαμρφε ον ρπο που ανιλαμβάνοναν οι χορογράφοι ο ρίπυχο κίνηη - ώμα - χρνο και μεέρεψε εν μια νυκί ε αρ χορογράφο και χορευέ εκ απ ην Γκιλέμ, ην παράαη χρευαν ε και οι Ιζαμπέλ Γκερέν, Λοράν Ιλέρ και Μανιέλ Λεγκρί.Ακμα και ο νέα, η ιλβί, χρί ίχνο αλαζονεία, κααλάβαινε ην αξία ν δεξιοήν η. Δεν ήαν ο πο ψηλά ήκνε ο πδι ούε η ελειηα ι κινήει η. Ήαν ο ρπο που υννιζε α πάνα, η ποιηά η, ο ρπο που ενμάνε ι ιδέε ου έργου» λέει ο Φοράιθ αν ον ρούν για ην απλυη χορεύρια, ξεκαθαρίζονα π παραμένει αιώνιο θαυμαή η. Αππαμα απ ο In the Middle, Somewhat Elevated»Η Ευρώπη υπήρξε απ ην αρχή ο καλλιεχνικ ου οχυρ και η Γερμανία η χώρα απ' που εξαπέλυε ην επίθεή» ου. Μεαξύ 1976 και 1984 διεέλεε μνιμο χορογράφο ου Μπαλέου η ουγάρδη, ενώ απ ο 1984 και για είκοι χρνια ήαν ο ιμνι ου Μπαλέου η Φρανκφούρη. Εκεί έφιαξε μια αύλληπη ομάδα που μεγαλουργούε, γράφονα πολλά απ α κεφάλαια η ύγχρονη χορευική ιορία, και προκαλούε παροξυμ ο κοιν κάθε που ανακοίννε νέα αυών α πουδαία Artifact 1984, ο αριουργήμαά ου Impressing the Czar που έφιαξε ο 1988 για να ειρνευεί ον δυικ πολιιμ, ALIE/ NACTION 1992 και EidosTelos 1995, α Limb's Theorem 1990, με φανερέ επιρροέ απ ον διάημο αρχιέκονα Νάνιελ Λίμπεκιν, The loss of small detail 1991, Endless House 1999, Kammer/Kammer 2000, που έβαλε μιού χορευέ ε οθνε και ου άλλου μιού η κηνή για να επιλέγει ο θεαή ι θέλει να δει, Decreation 2003. ο 2002, ο, η κυβέρνηη η Φρανκφούρη αποφάιε να απούρει η ήριξή η ην ομάδα. ο κοιν διαμαρυρήθηκε ένονα, αλλά ο θιγμένο Φοράιθ αποφάιε να αποχρήει κι έι ο 2004 ο μπαλέο παρουίαε ο κύκνειο άμα χρνο μεά, ε μια άλλη γερμανική πλη, η Δρέδη, έπαιρνε άρκα και οά ο νέο ου ραμα, η Forsythe Company. Επί μία δεκαεία μά χάριε απ κει μερικά ακμα αριουργήμαα ο Three atmospheric studies 2005, με ο οποίο χολίαε ον πλεμο ο Ιράκ, ο Heterotopia 2006, που ο εμπνεύηκε απ η διάλεξη ου Μιέλ Φουκ με ίλο Des espaces autres», α Human Writes 2005, The Defenders 2007, Yes we can't 2008/2010, I don't believe in outer space 2008, The Returns 2009, Sider 2011.Μνημειώδη, επίη, η παράαη Hypothetical Stream που εοίμαε ο 1997 για ην ομάδα ου Γάλλου χορογράφου Daniel Larrieu, επηρεαμένο απ πίνακε ου Βενειάνου ζγράφου ζανμπαία ιέπολο. Ο Φοράιθ χεδίαε μια ειρά απ κία, α έειλε με φαξ! η Γαλλία και δεν παρέη ε καμία πρβα, καθώ ήθελε να αφήει ου χορευέ ελεύθερου να εμπνευούν απ η δουλειά ου. © Bill Coo Ποιο είπε, μ, ι μέα ε λη αυή ην εκλογίκευη δεν χράει ο υναίθημα; Απάνηη ε λου αποελεί η υγκλονιική ου δουλειά You made me a monster που έφιαξε για να πενθήει ον θάναο η πρώη ου υζύγου απ καρκίνο. ο έργο έκανε πρεμιέρα η Βενεία ον Μάιο ου 2005 ε ένα ενυπιακ κηνικ αγνία, απγνη, γεμάο οθνε, θολέ ακινογραφίε, μέλη ανθρώπινν μάν κι ένα δικ ου παρακικ κείμενο να μπλέκει με α βήμαα ν χορευών και να δίνει η χαριική βολή ο λίγε μέρε, ην Κενρική κηνή η έγη ου Ιδρύμαο νάη 6-10 Φεβρουαρίου ο Ουίλιαμ Φοράιθ θα επιχειρήει να ξεπεράει ξανά ον εαυ ου. ιγά ο πράγμα! Οι επά χορευέ η παράαη που έρχοναι ην Αθήνα είναι απ ου πιο κονινού και έμπιου υνεργάε ου. Ιδανικοί ερμηνευέ για να προφέρουν μια βαθιά και εκ ν έ οπική η δουλειά και η ζή ου, για να μα μεαφέρουν ην ευφυΐα, ο χιούμορ, ην ευαιθηία, ην πρκληή έργα δύο αναβιώει παλαιερν και δύο νέε δημιουργίε που ην Αγγλία ήαν η δεκάδα ν καλύερν παραάεν για ο 2018 υνθέουν ο πργραμμα καθεμία βραδιά. ην άδεια κηνή και χρί άλλο ήχο α ώμαα ν χορευών θα υνονίζοναι, θα πεούν, θα ξαναβρίκοναι, θα διηγούναι. Με άλλα λγια, θα χορεύουν. Η παράαη έχει ίλο A quiet evening of dance. Και μάλλον δεν υπάρχει κανεί ε αυή ην πλη που να μη θέλει να ο περάει μαζί ου. A quiet evening of dance InfoA quiet evening of dance»William Forsytheέγη Ιδρύμαο νάη Κενρική κηνή, 2030,Entrele profane et le sacré, entre la modernité effrénée et l’attachement aux rites qui lui font encore rempart, Näss conjugue la dimension populaire et urbaine de la danse hip hop à l’aspect profondément rituel et sacré qu’elle peut représenter. Le mot « näss » signifie « les gens » en arabe, en référence au célèbre groupe Nass el Ghiwane (Les gens bohèmes) qui Error 403 Guru Meditation XID 859708542 Varnish cache server DansA Quiet Evening of Dance, William Forsythe réalise une brillantissime traversée de l’histoire de la danse académique, en remontant jusqu’à son origine : le ballet de cour sous le règne de Louis XIV.En première partie, le chorégraphe américain décompose en les réarticulant principes et bases de la technique classique. Pourtant, rien d’aride dans ce
Musique Théâtre Danse Autres univers Enfants
AQuiet Evening of Dance est un spectacle en deux actes composé d’anciennes pièces réimaginées et de créations récentes. D’abord en silence, puis sur des airs de
Histoire de la danse A Quiet Evening of Dance de William Forsythe à Metz et à Reims Dans A Quiet Evening of Dance, William Forsythe réalise une brillantissime traversée de l’histoire de la danse académique, en remontant jusqu’à son origine le ballet de cour sous le règne de Louis XIV. En première partie, le chorégraphe américain décompose en les réarticulant principes et bases de la technique classique. Pourtant, rien d’aride dans ce précis de danse, car, impulsant ici une torsion, là une dynamique coulée, là encore un étirement exacerbé, Forsythe et ses interprètes confèrent une vitalité et une séduction contemporaines à la langue ancienne. Point d’orgue d’un divertimento qui opère la synthèse du Grand Siècle et du XXIe siècle, la création Seventeen/Twenty-One, sur une musique de Jean-Philippe Rameau, assemble à petits points danse baroque et evolve, style particulièrement acrobatique du hip hop. Avec cette “tranquille soirée de danse”, claire et complexe, sophistiquée mais compréhensible, raffinée jusqu’à l’instinctif, Forsythe donne en partage la quintessence de son art une “belle danse” toute d’intelligence et de jouissance. Informations pratiques Durée 1h40 Plus d’informations sur les sites suivants La Filature, scène nationale de Mulhouse Charleroi Danse Cité musicale – Metz Manège de Reims Photo Bill Cooper
PIÈCEPOUR 7 DANSEUR.SE.S Dans A Quiet Evening of Dance, William Forsythe réalise une brillantissime traversée de l’histoire de la danse académique, en remontant jusqu’à son origine : le ballet de
You don’t expect one of the dance world’s most revered choreographers to wax lyrical about an early career in bump’n’grind, yet here we are. I’ve heard, I tell William Forsythe, that he did a stint as a... club dancer? “I worked as a stripper,” he beams. “Why not? It’s great money.”Forsythe’s work is as sophisticated as it gets, steeped in dance history but bristlingly contemporary, a brainbox head with a beatbox heart. He’s a byword for seriousness, so the stripping news is, I admit, a bit of a surprise. He was at college in Florida and had only just started dance classes when a roommate suggested this sideline.“It was fun... on a table, it wasn’t even on stage. It was super-shabby.” He was
thnet présentation, quiet, evening, dance, william, forsythe, scène, theatre, contemporain, net, culture, théâtre, spectacle, planches, art, dramatique, comédieWILLIAM FORSYTHE Raised in New York and initially trained in Florida with Nolan Dingman and Christa Long, Forsythe danced with the Joffrey Ballet and later the Stuttgart Ballet, where he was appointed Resident Choreographer in 1976. Over the next seven years, he created new works for the Stuttgart ensemble and ballet companies in Munich, The Hague, London, Basel, Berlin, Frankfurt am Main, Paris, New York, and San Francisco. In 1984, he began a 20-year tenure as director of the Ballet Frankfurt, where he created works such as Artifact 1984, Impressing the Czar 1988, Limb’s Theorem 1990, The Loss of Small Detail 1991, A L I E / N ACTION 1992, EidosTelos 1995, Endless House 1999, Kammer/Kammer 2000, and Decreation 2003. After the closure of the Ballet Frankfurt in 2004, Forsythe established a new ensemble, The Forsythe Company, which he directed from 2005 to 2015. Works produced with this ensemble include Three Atmospheric Studies 2005, You made me a monster 2005, Human Writes 2005, Heterotopia 2006, The Defenders 2007, Yes we can’t 2008/2010, I don’t believe in outer space 2008 and Sider 2011. Forsythe’s works developed during this time were performed exclusively by The Forsythe Company, while his earlier pieces are prominently featured in the repertoire of virtually every major ballet company in the world, including the Mariinsky Ballet, New York City Ballet, San Francisco Ballet, National Ballet of Canada, Semperoper Ballet Dresden, England’s Royal Ballet and the Paris Opera Ballet. More recently Forsythe has created original works for the Paris Opera Ballet Blake Works I, English National Ballet Playlist Track 1,2, Boston Ballet Playlist EP, as well as A Quiet Evening of Dance produced by Sadler’s Wells Theatre London and The Barre Project Blake Works II created for the digital stage. Awards received by Forsythe and his ensembles include the New York Dance and Performance “Bessie” Award 1988, 1998, 2004, 2007 and London’s Laurence Olivier Award 1992, 1999, 2009. Forsythe has been conveyed the title of Commandeur des Arts et Lettres 1999 by the government of France and has received the Hessischer Kulturpreis/ Hessian Culture Award 1995, the German Distinguished Service Cross 1997, the Wexner Prize 2002 the Golden Lion of the Venice Biennale 2010, the Samuel H Scripps / American Dance Festival Award for Lifetime Achievement 2012 and the German Theater Award FAUST for Lifetime Achievement 2020. Forsythe has been commissioned to produce architectural and performance installations by architect-artist Daniel Libeskind Groningen, 1989, ARTANGEL London,1997, Creative Time New York, 2005, and the SKD – Staatliche Kunstsammlungen Dresden 2013, 2014. These Choreographic Objects, as Forsythe calls his installations, include among others White Bouncy Castle 1997, City of Abstracts 2000, Nowhere and Everywhere at the Same Time No. 2 2013, Black Flags 2014, Underall 2017 and Unsustainables 2019. His installation and film works have been presented in numerous museums and exhibitions, including the Whitney Biennial New York, 1997, Louvre Museum 2006, Pinakothek der Moderne in Munich 2006, Tate Modern London, 2009, MoMA New York 2010, Venice Biennale 2005, 2009, 2012, 2014, MMK – Museum für Moderne Kunst Frankfurt, 2015, 20th Biennale of Sydney 2016, ICA Boston 2011, 2018, Museum Folkwang 2019 and the Museum of Fine Arts, Houston 2020.In collaboration with media specialists and educators, Forsythe has developed new approaches to dance documentation, research, and education. His 1994 computer application Improvisation Technologies A Tool for the Analytical Dance Eye, developed with the ZKM / Zentrum für Kunst und Medientechnologie Karlsruhe, is used as a teaching tool by professional companies, dance conservatories, universities, postgraduate architecture programs, and secondary schools worldwide. 2009 marked the launch of Synchronous Objects for One Flat Thing, reproduced, a digital online score developed with The Ohio State University that reveals the organizational principles of the choreography and demonstrates their possible application within other disciplines. Synchronous Objects was the pilot project for Forsythe's Motion Bank, a research platform focused on the creation and research of online digital scores in collaboration with guest choreographers. As an educator, Forsythe is regularly invited to lecture and give workshops at universities and cultural institutions. In 2002, Forsythe was chosen as one the founding Dance Mentor for The Rolex Mentor and Protégé Arts Initiative. Forsythe is an Honorary Fellow at the Laban Centre for Movement and Dance in London and holds an Honorary Doctorate from The Juilliard School in New York. vd4L. 204 163 235 291 341 409 14 234 73
a quiet evening of dance william forsythe
